• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs
• leestafel
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Met muntekruid tot de rand toe gevuld.
Een duif vliegt porceleinblauw over
in een klapwiegend ongeduld.
De bomen kalkwit langs de muren,
verwilderd. Distels staan in zaad.
Grasvinken in verborgen polken.
Dit wist zij steeds: de tuin bestaat.
Het perk vol zijden pluimgewassen,
kamille, wilde weegbree, merels op het grind,
het onkruid hoog, blond stof op terrassen.
Een enkele maal staat men van vreugde blind.
uit: Een zomer voorzien (1977)
*
Priester schiet duiven in kathedraal
Heel even staat hij in een bui van veren
een korte sneeuw een kolk van kleine pluimen
weerspiegeld in de vloer een ademloze vrede
terwijl het schot weerkaatst tegen de zuilen.
De lichte buit begeerd de vogel weerloos
als room geschept gelegd tegen zijn huid
aanspoelend in een golf van bloed ontroering
de kerk zet in de zon haar bakens uit.
De zomermiddag heet gesmolten blauw de ramen
verbazing gans zijn lichaam wit verdriet extase
alsof hij lag heel hevig in een vrouw
verzadigd maar dat weet hij niet.
Aleidis Dierick (1932)
uit: Gedichten voor een man (1978)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten