donderdag 31 januari 2013

Joke van Leeuwen -- Eenzame uitvaart

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* website
* wikipedia
* dbnl
* leestafel



Tijdens de Poëzieweek is taalkundige en Coster-oprichter Marc van Oostendorp gastredacteur. De vijf gedichten die hij gekozen heeft, zullen vergezeld gaan van vijf columns waarin hij de veranderingen determineert die de ‘taal van de poëzie’ het afgelopen jaar ondergaan heeft. De eerste column gaat over het gedicht ‘Eenzame uitvaart’ van Joke van Leeuwen (die vandaag misschien wel wordt verkozen tot de nieuwe Dichter des vaderlands).





Eenzame uitvaart

De man van as zegt: neem mijn urn
bij mijn middel vast, ja zo, verstrooi mij
niet hier op het voorgeschreven gras, op
ander as van vorig jaar. Verstrooi mij als

een kruimelspoor, daar waar men voort-
stapt en iets meent te moeten. Leg mijn
verkleinde brein, mijn reumavoeten
onder de leuning van het viaduct

(bergje van niks, maar wel een bergje)
dan waai ik zelf als storend stof
op snelle auto's ergens heen.
Toch licht. Toch tegenwoordig.


Joke van Leeuwen (1952)
uit: Half in de zee (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 29 januari 2013

Alexis de Roode -- Bij het rode licht van de wekkerradio

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* website
* wikipedia
* leest voor






Onderstaand gedicht komt uit de bundel Geef mij een wonder van Alexis de Roode, die in 2005 door Philip Hoorne besproken werd op de website Poëzierapport – inmiddels ter ziele. Deze recensie en 34 andere zijn door oprichter Philip Hoorne verzameld in de bloemlezing Dansen tot na sluitingstijd, die deze week verschijnt. Een royaal fragment uit de recensie van de bundel van De Roode is te lezen bij de Contrabas.





Bij het rode licht van de wekkerradio

Ze trok een onderbroek aan
en daarna nog een.
Met damast en goudbrokaat
omwikkeld tot een mummie
gaf ze haar lichaam
aan Klaas Vaak, bandeloos.

Ze was moe: dat is waar.
Wat mag je vragen van een lichaam
dat het jouwe niet is.

Dat ze naar mij keek en zei:
ik wil even naar je kijken.
Dat ze gelukkig was. Maar moe, heel moe.
Was dat zelfs niet genoeg.

De onredelijkheid van kleine ongemakken!
De gekte van zaad dat geen uitweg vindt!

Wat zingt daar ’s nachts in die hoge Dom?
Het luiden van klokken geeft weinig troost.

We kunnen nog duizend jaar slapen,
maar samen niet meer dan veertig.

Je mag slapen, je mag slapen,
maar wacht daarmee op mij.


Alexis de Roode (1970)
uit: Geef mij een wonder (2005)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 28 januari 2013

Erik Solvanger -- Ik werd wakker van het bonken van mijn hoofd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* ipoetry
* dbnl
* leest voor






Onderstaand gedicht komt uit de bundel Slijp het sternum van Erik Solvanger, die in 2008 door Willem Thies besproken werd op de website Poëzierapport – inmiddels ter ziele. Deze recensie en 34 andere zijn door oprichter Philip Hoorne verzameld in de bloemlezing Dansen tot na sluitingstijd, die deze week verschijnt. Een royaal fragment uit de recensie van de bundel van Solvanger is te lezen bij de Contrabas.





Ik werd wakker van het bonken van mijn hoofd
tegen de deur. Ik geloof dat ik mijzelf naderde.

Om mij heen, of in mij, bewoog een voertuig
met grote snelheid, ik wilde knielen

maar mijn knie stootte tegen de muur, het plafond.
Ik was doof voor de vele geluiden die me restten.

Iedere dag dringt zich op als een onrijp abces,
zelfs de duivel verzuimt zijn tanden erin te zetten,

zout te strooien, mij te likken, te verleiden. Zag ik het?
Het zijn mijn voeten die mij met grote snelheid naderen.


Erik Solvanger (1976)
uit: Slijp het sternum (2008)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 27 januari 2013

Mark van Tongele -- Met de plezierboot mee

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* poetry
* dbnl
* leest voor






Onderstaand gedicht komt uit de bundel Met de plezierboot mee van Mark van Tongele, die in 2007 door Paul Rigolle besproken werd op de website Poëzierapport – inmiddels ter ziele. Deze recensie en 34 andere zijn door oprichter Philip Hoorne verzameld in de bloemlezing Dansen tot na sluitingstijd, die deze week verschijnt. Een royaal fragment uit de recensie van de bundel van Van Tongele is te lezen bij de Contrabas.



Met de plezierboot mee


Zich doodaardig de lenden gorden.
De dagwaak slaan.

Niet als galeislaaf
die op maat de dekken schuurt
met stenen en zand.

Maar als een roerganger
hoogtij vierend in de branding
onder je toppenend staan

en kimduiken, glimpieperen,
pretoogjes parelen.


Mark van Tongele (1956)
uit: Met de plezierboot mee (2007)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 24 januari 2013

Louis Couperus -- Stemmen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Couperus-jaar
* Couperus-museum
* 20 seconden film






Stemmen

O bries-doorbruischte bosschen, waar de sater
Mij opwaarts lokt langs groene heuvelhelling!
Morgen aan morgen luist'r ik naar vertelling
Van nooit moê loov'r en sproke van klaar water!

Door groene golven grooter varens waadt er
Mijn voet, of klimt langs de ijle wijngaarddelling...
Zie, de vallei verzinkt tusschen de zwelling
Der berge' en wèg ruischt dieper 't brongeklater...

O, dierbre stemmen, laat bij 't hooger stijgen
Ik beter steeds uw blijde taal begrijpen!
Ik ben een leerling, die wil luistre' en zwijgen

Tot zèlve hij de tooverfluit kan pijpen,
Voor welke zijn melancholieën wijken:
Léert mij de verre Vreugde eéns te bereiken!


Louis Couperus (1863-1923)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Carel Vosmaer -- Oogst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten







Oogst

Scherp snijdt het zwoegend ijzer der gedachte
Door d' akker van den geest de lange voren,
Diep laat de hoef van os en paard zijn sporen
Erin getrapt: de duisternis der nachte
En 't zonlicht gaan er over, wisslend zachte
En teistrende getijden, scherp gevroren
Of gloênde droogt', en woeste vlagen storen
Zich aan geen zaaiers dankbre vreugd of klachte.

Dan wekt van binnen 't splijten, kiemen, groeien,
Tot weer de akker leven gaat en bloeien;
Gedachtenoogst bedekt de vruchtbre kluiten.
Maar wat de zangerige vogelkoren
Er hupplend tsjielpten in de zwarte voren,
Dat komt als oogst van liedren er onstpruiten.


Carel Vosmaer (1826-1888)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 23 januari 2013

Shrinivási -- Een nieuwe leegte bewonen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* In de knipscheer
* dbnl
* Hecht en sterk





                                           Voor mijn ouders

Een nieuwe leegte bewonen
je stem in de verte nog horen
hoe scherp moet het oor
van een mens zijn
hoe anders gericht waar geluid
geluidloos de ruimte bewoont

maar een toon en een stem rondom mij
roept jullie terug in gedachten
ik ben weer het kind aan uw zij
ik woon weer op de plantage

in gedachten verdiept staar ik hier
naar het huis, de brug en de tuin
ik ontwaar het overwoekerend bos
ben omgord door een duizelende stilte

de knisterende stem van de weg
vertaalt mijn langzame stappen
een blad zoekt voorzichtig de grond
mijn stem afwezig als vogels

een nieuwe leegte bewonen
je stemmen in de verte nog horen
waar wij verwekt zijn, geboren
opgroeiden vol verlangen en dromen

nooit zal ik het verleden laten bederven
maar de bloesems in de tuin laten bloeien
monki-monki’s in de bomen zien stoeien
nooit zal ik het verleden laten bederven


Shrinivási (1926)
uit: Hecht en sterk (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 22 januari 2013

Mark Boog -- Vlammen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* website
* kb
* Maar zingend






Vlammen

Je mag gerust zeggen, zeg het maar,
dat ook deze dagen van de andere met gemak
te onderscheiden zijn, en dat zijn ze ook.
Daarom mag je het zeggen, daarom zeg je het.

Maar we vergeten. We vergeten als bezetenen,
alsof het waarlijk nu en geen moment later,
alsof nog net, achter ons de deur al ingetrapt,
de kaken sperren zich, nog net, net op tijd –

vergeten. Net op tijd. De lange dag, stuurs tot nu,
draait al bij, het moment rekt zich behaaglijk uit,
in de haard de blokken wachten tot ze branden,

vuur, hoewel onzichtbaar, vuur is overal, het hoeft
maar te worden aangestoken. En het is geen werk.
Nee, niets is werk. Het danst, ze dansen, vlammen.


Mark Boog (1970)
uit: Maar zingend (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 21 januari 2013

Annemarie Estor -- Warm was hij en zacht en nat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* website
* De oksels van de bok






                                                 Warm
was hij en zacht en nat en grenzeloos en zijn kussen
werden een golfstroom met zwemmende herten
en wadende paarden en hij bracht me naar plaatsen
waar het rookte en stoomde. Waar hele harems baadden
in saffraan.

                 ‘Maak geen raming en geen kaart.
                 Haal geen adem. Alles zal vanzelf gaan.’

Uit de grond kwam zijn stem.
Uit de stam, de bast, de opening. Waar een aardegrot begon,
een trap van wortels, daar onder, daar beneden,
waar het leven ooit begon, waar groei begon
en waar we heen gaan als we gaan. Daar ja, daar beneden
kwam zijn stem vandaan.


Annemarie Estor (1973)
uit: De oksels van de bok (2012)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 18 januari 2013

Chrétien Breukers -- Trouwringen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* weblog
* npe
* leestafel





Trouwringen

Mijn opa zwierde toen over het ijs, net als het meisje
dat mijn oma worden zou. Hij schaatste met een
rechte rug - sierlijk, als de eeuw die op zijn einde liep.
Het meisje hield nog afstand. Ze bewonderde de jongen;

kracht en souplesse; de achten die hij draaide, waren
- niemand had het door - de ringen die ze na 1918
om hun vingers zouden schuiven. Het vroor heel hard
toen de jongen voor het eerst zijn arm durfde te leggen

op de schouder van het meisje dat mijn oma worden zou.
Ze schaatsten samen op het ijs, net boven het water;
ze schaatsten in een winter heel dicht bij een nieuwe eeuw;
ze schaatsten weg, ruggen recht, op hun familie af.

[1898]


Chrétien Breukers (1965)
uit: Korte geschiedenis van het voorafgaande (2005)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 17 januari 2013

Menno Wigman -- Een sneeuw

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* kb
* npe
* wat gedichten





Een sneeuw

                                          voor Friso

De kale middag hapert tussen hoop en vrees.
De ziekenzaal staat stijf van onbenutte tijd.
Ook zonder mij wordt het straks kwart voor vijf.

Ik lig hier als een schip te midden van het ijs,
een kreupele Titanic van afvallig staal
die elke dag opnieuw de ochtend haalt.

Een sneeuw, een vaag besef van sneeuw, de zon, een kim,
ik zit vol bloed en duizeling, ik jaag en schuif
de langspeelfilm van een lawine in.

Middag. Ook zonder mij wordt het straks kwart voor vijf.
Waar is de kapitein? Wie zegt me wat ik denk?
Ik lig hier als een schip te midden van het ijs

en geef de moeder aan mijn bed niets prijs.



Menno Wigman (1966)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 15 januari 2013

A. Roland Holst -- Even sneeuw

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* letterkundig museum
* citaten






Even sneeuw

De wind viel stil; al dichter vlokken
daalden doodzacht naar het smal pad.
Het werd als kwam zij straks weer kloppen
om een aandenken dat zij hier vergat —

maar in de dood niet kon vergeten
omdat zij het niet missen kon —
Het sneeuwde tot het niet meer sneeuwde
en het weer werd of ik haar missen kon.


A. Roland Holst (1888-1976)
uit: Omtrent de grens (1960)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Guido Gezelle -- Winternacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Guido Gezelle-archief








Winternacht

Hoe zwart staan al de boomen in
de witheid, onverwacht,
van 't overdadig sneeuwen, dat 't
gedaan heeft, van den nacht!

Ze staan daar, als gekoolzwart en
met teekenen geprent,
al zwarte en zware staven, op
een eindloos pergament.

Ze 'n roeren noch ze 'n poeren en,
bij 't nachtelijk gestraal,
men zweren zou dat 't spoken zijn,
of reuzen altemaal.

De sterren staan en bliksemen,
als oogen, ongeteld,
van boven, uit de koppen van
die reuzen vol geweld.

Ze groeien immer grooter, en
de witheid van de snee
verzwaart de zwarte stammen. Zich!
van een' zoo wordt er twee!

'k Versta nu hoe van drollen, gij,
en droezen hebt gedroomd,
wanneer ge, Noordsche heidenen,
verkeerdet in 't geboomt.

Bij 't razen van den winter en
bij 't nijpen van den nacht,
is de oude, grimme reuzenzegge
ontstaan in uw gedacht.


Guido Gezelle (1830-1899)


poeren = bewegen
snee = sneeuw
Zich! = Zie!
drollen = spoken
droezen = spoken
reuzenzegge = sage






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 13 januari 2013

E. du Perron -- In Memoriam

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* E. du Perron Genootschap
* Cultuurarchief
* dbnl




Copyright: Fotoarchief Van Moerkerken


In Memoriam

Te lang geleden en niet weer aanschouwd -
Twee kindren slingeren nu aan haar handen;
haar koele lach zal door de mist niet branden
die zwellend tusschen onze levens grauwt.

't Is wèl gedaan: dat zij zich heeft vertrouwd
aan wat Geluk heet, dat zij mocht belanden
in een druk huis; zij die nog aan de randen
van het alleen-zijn rijklijk heeft gerouwd.

Zij heeft het moederschap volmaakt verdiend;
en haar verstand was méér dan die 't niet achtte
en slim wou zijn, onhandelbaar, en slimmer.

Zij werd de vreugd van wie, een moeder ziend,
riep: ‘Wat is schooner!’ en verheerlijkt lachte.
- ‘Een ding van schoonheid is een vreugd voor immer.’


E. du Perron (1899-1940)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zaterdag 12 januari 2013

Jan Vos -- Toen ik van de hondt in de Stadts timmertuin &c.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* literatuurgeschiedenis
* de zeventiende eeuw
* proefschrift






Toen ik van de hondt in de Stadts timmertuin &c.

Ik wierdt onlangs bestreên, myn arm vertoont de blyken,
Van een vervloekte dog, die d'onderaardtsche hondt,
Met zyn driekoppen, niet in wreedtheidt hoeft te wyken.
Het schrikdier vloog my aan, en oopende zyn mondt
Vol tanden, scherp van punt, en heet op bloedt te zwelgen.
Ik zagh noch weegen om myn lyfsgevaar t'ontvliên;
Noch wapens, om dit dier in 't woeden te verdelgen.
Wie zich verweeren zal eist stof om weer te biên.
Toen Herkles met zyn knots de helpoort quam genaaken,
Schoot Cerbrus hem zoo fel niet uit zyn moordtnest an.
Wat geeft of deeze dog naar 't bloedt van my deedt haaken?
Is 't zeker dat de ziel van een boosaartigh man,
Naar 't sterven, in een dier dat fel is komt te vaaren;
Zoo wordt deez' tuinhondt van een zweedtsche ziel bewoont.
Deez' staat naar weederwraak, om dat ik, door myn blaâren,
Zyn godtvergeeten aart aan 't aardtryk heb vertoont.
De wraak is wakker om haar vyandt te bespringen.
Een dichter moet nochtans geen wreede schelm ontzien.
Wie om de dichtkunst lydt, doet loflyk van zich zingen.
Ik wierdt bevochten: maar ik kon geen weêrstandt biên.
Wie zonder krachten vecht genaakt de grens van 't leeven.
Ik stondt met d'eene voet op d'oever van de doodt.
De veerman Karon quam, op hoop dat ik zou sneeven,
Om myn bebloede ziel te laaden in zyn boot.
De schrik voor 't sterven is veel meerder dan het sterven.
Het leeven, dat ik lief, bevondt zich in gevaar:
Het mes was aan de draadt, het hoefde slechts te kerven.
Ik wiert alree omheint, docht my, van Plutoos schaar.
Hier zagh ik Kromwels ziel, bewaart van zwarte spooken
En vinnig geesselen met slangen vol fenyn:
Want deeze Koningbeul was uit zyn hol gebrooken,
Om opperkoning van het helsche hof te zyn.
Wie eenmaal heeft geheerst heeft noch geneegentheeden.
De zucht tot heerschappy maakt overstout van moedt.
Ik zagh de ketens voor de purpre landtpest smeeden,
Die nu al dronken is: maar noch niet zadt van bloedt,
Om hem te sluiten als hy komt in Plutoos Ryken.
De tieranny bestaat slechts voor een korte tydt.
De Boosheidt kan de straf der gooden niet ontwyken.
Wie dat zyn starker tergt moet zwichten als hy strydt.
In 't bangste van het woên en naarst der moordtgeschallen
Quam Pallas, die het Y tot heil van 't Landt bewaakt;
Want zy was hier om 't werk der steigerende wallen
En gracht te schouwen, en al wat 'er noch gemaakt
Moet worden, tot bescherm der burgers af te steeken.
Zy toond' de dog haar schildt en gruwlyk slangenhooft.
Het schrikdier liet voort los: de wreedtheidt was geweeken.
Toen sprak de Kunstgodin, die my haar gunst belooft:
Een dog die bits is moet men aan de bandt doen smyten.
Een losse reekel ziet noch vreemt, noch vrienden aan.
Een wachthondt dient veel eer tot blaffen dan tot byten.
Op zulk een schildtwacht laat men alle tuinzorg staan.
Zoo sprakz' en ging weer heen van waar zy was gekoomen.
De Schranderheidt verwint het raazende Geweldt.
Een springvloedt laat zich eer door kunst dan kracht betoomen.
Ik dank Minerve, die myn leeven heeft herstelt,
En zal haar outaar staâgh genaaken met myn dichten.
Een die men 't leeven schenkt moet zich tot dienst verplichten.


Jan Vos (1610-1667)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 10 januari 2013

Louis Couperus -- Nachten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Couperus-jaar
* Couperus-museum
* 20 seconden film






Nachten (VIII)

't Was in nachtgrauwen smook vòl afgezanten
Der hel, die drongen binnen door de ruiten;
Lijven als linte' en larvesnoete' als tuiten:
'k Zag oogen fosferen aan alle kanten...

Midde' in de kamer zetten, de vijf snuiten
Tegen elkaâr, zich vijf reus-elefanten,
Als in een circus, in een kring, met kanten
Kragen om dikke nekke' en speelde' op fluiten.

En 't was niet kluchtig, want uit plompe tronies
Gluurden hun oogen, schuin en valsch demoniesch;
Angst klopte op 't harte mij, met ham'r op hamer,

Want zoo zwaar zwollen ze uit, rond in de rondte,
Dat ze in de nauwer inkrimpende kamer
Werden 'n nachtmerrieklomp van mastodonten.


Louis Couperus (1863-1923)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 9 januari 2013

Ed Leeflang -- Les

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* poetry
* wat gedichten







Les

Een kind met een kastanje in zijn hand,
de witte plek bevoelend met een beïnkte
vinger, maakte de dag al goed. Daar was
het wolkendek zo laag van dat het nieuws
niet kon ontwijken.

Een half uur later zag ik in dezelfde
school een van die troosteloze lessen.
Over bijen. Een kleine jongen in een te
grote schipperstrui moest tot slot de
koningin verbeelden en doen of hij
dat eindeloze aantal eieren legde.

Bleek van ernst hield hij zijn handen
als vleugels naast zijn schouders, een
vroege verlosser, niet te uitgerekt
gekruisigd.

Wat ons wordt aangedaan, hoe
koninklijk het weerloze vertrouwen
in de zin ervan.


Ed Leeflang (1929-2008)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

M. Vasalis -- Thuiskomst van de kinderen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* website
* wat gedichten
* NPE






Thuiskomst van de kinderen

Als grote bloemen komen zij uit ’t blauwe duister.
Onder de frisheid van de avondlucht
waarmee hun haren en hun wangen
licht zijn omhangen,
zijn zij zo warm. Gevangen
door ’t sterke klemmen van hun zachte armen,
zie ik de volle schaduwloze liefde,
die op de bodem van hun diep-doorzichtige ogen leeft.
Nog onvermengd met menselijk erbarmen,
dat later komt - en redenen en grenzen heeft.


M. Vasalis (1909-1998)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 7 januari 2013

Jan Greshoff -- Liefdesverklaring

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* 115 citaten






Liefdesverklaring

Ik houd zo van die donkre burgerheren
Die langzaam wandlen over ’t Velperplein
In deze koele winterzonneschijn:
De dominee de dokter, de notaris
En t klerkje dat vandaag wat vroeger klaar is.
Maar ’t kan verkeren.

Zo onmiskenbaar ziet men aan hun kleren
Dat zij rechtvaardig zijn, terwijl de plicht
Die eedle lijnen groefde in hun gezicht:
De dominee, de dokter, de notaris,
Drievuldig beeld van al wat wijs en waar is.
Maar ’t kan verkeren.

Op aarde valt voor hen niets meer te leren,
Zij zijn volkomen gaaf en afgerond,
Oud-liberaal, wantrouwend en gezond:
De dominee, de dokter, de notaris,
Voor wie de liefde zelfs zonder gevaar is.
Maar ’t kan verkeren.

Zij gaan zich nu voorzichtig laten scheren,
Om daarna, met ervaring en verstand,
Een glas te drinken op het heil van ’t land:
De dominee, de dokter, de notaris.
’k Weet geen probleem dat hun na zes te zwaar is.
Maar ’t kan verkeren.

Ik houd zo van die zindelijke heren,
Levende monumenten op het plein
In deze veel te heldre winterschijn:
De dominee, de dokter, de notaris,
Die denken dat uw dichter niet goed gaar is.
Maar ’t kan verkeren!


Jan Greshoff (1888-1971)
uit: Bij feestelijke gelegenheden (1930)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 6 januari 2013

Jan Arends - Ze hebben hun moskee gebouwd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* poëzieroute leeuwarden
* wat gedichten







Ze hebben
hun moskee gebouwd
om onze gulden
van god.

Ze zijn gekomen
als soldaten
maar zonder
geweer.

Hun wapen is honger.

Ze
zijn hier
als veroveraars
van recht
op leven.


Jan Arends (1925-1974)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zaterdag 5 januari 2013

C.S. Adama van Scheltema -- Avond

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* bwsa
* dbnl
* gedichten







Avond

De aarde geurde
Als 'n bruidsboeket
De hemel beurde
Een rozenbed.

De stilte bloeide
Alles werd stom -
De dag-vermoeide
Rustte alom.

Een arm mensch leunde
In de schemering --
In zijn tranen kreunde
Hij: - lieveling!


C.S. Adama van Scheltema (1877-1924)










= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jan Arends -- Niet uit je neus peuteren

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* poëzieroute leeuwarden
* wat gedichten







Niet
uit je neus peuteren.

Praten
met twee woorden.

Niet
doodslaan.

Geen
winden laten.

Niet
het brood nemen
waar het ligt.

Bidden
voor het eten.

En vooral
geen winden laten.

Goed zijn.

Dat is
de bijbel.

Dat is
cultuur.


Jan Arends (1925-1974)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 4 januari 2013

J.B. Charles -- Late liefde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* historici.nl
* interview







Late liefde

Moe als ik mij en oud
als ik mij voor mijn tijd voel worden,
is mijn gebeente koud
van ingevroren haat tegen de horde
die ’k nu al in geen weken heb beledigd,
omdat ik niet meer kan,
omdat ik niet meer wil,
omdat ik niet meer weet,
of ik niet beter stil
wat er nog is aan ziel
laat weiden in de rust,
in wat mij hier nog lust
aan wat er rest aan geur
en licht en klank en kleur
en stilte.

Zo staat het, als de hand die slaan moest strelen gaat,
daar gaat het heen, als het je tegenstaat
gelijk te hebben en daarbij te weten
dat elk gelijk alleen bedrog kan heten.
Doop elke overwinning maar verslagenheid.
Wanneer de mond die bijten wil gaat kussen,
dan is het laat, mijn hart, dan is het tijd,
zeg maar gedag en ga er maar van tussen.
Misschien was daar het wachten op. Misschien
dat God dit heeft bedoeld. Wij zullen zien.


J.B. Charles (1910-1983)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 2 januari 2013

Louis Couperus -- Sonnet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Couperus-jaar
* Couperus-museum
* 20 seconden film






Sonnet

Zie, vriend, de kleine dingen dezer wereld;
Zij zijn wel lieflijk en somtijds zelfs schoon;
De nieuwe daagraad rozigt dauwbepereld,
En elken dag herstemt mijn ziel haar toon.

De kleine dingen en de groote goôn,
ZIJ zijn 't, waartussche' ik altijd heb gedwarreld:
Heeml van extaze' heeft mij de Nacht bestarreld,
Maar 'k weende soms om 'n bloem, mij niet geboôn.

Zoo nietig zijn we: in boete op de aard vernederd,
Doorvlijmt ons 't heimwee naar onze' Oorsprong groot,
Maar kleine liefde heeft mij vaak verteederd;

En kleine smart doorleefde ik tot den dood;
En kleine illuzies, vluchtigjes gevederd,
Troostten mij lief voor èlken god, die vlood...


Louis Couperus (1863-1923)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 1 januari 2013

Guido Gezelle -- Al de lezers van dit blad

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Guido Gezelle-archief








Al de lezers van dit blad

Al de lezers van dit blad
hopen zeker dit of dat
mij te hooren wenschen,
om, met 't ingaan van dit jaar,
ook te doen zoo al te gaar
doende zijn de menschen.

'k Wensche u dan. op dit papier.
als ge koud hebt. stove en vier,
om u bij te warmen:
hebt ge honger, kaas en brood
wensche ik u, 't zij kleen of groot,
rijke lièn en armen.

Hebt ge dorst ik wensche u nat,
bier of wijn; en, zijt gij zat,
'k wensche u weerom nuchter;
'k wensche u, wordt uw hoofd confuus,
of is 't donker in uw huis,
licht in uwen luchter.

Zijt gij kwaad, ik wensche u zoet;
groeit het haar door uwen hoed,
zit gij kort van schijven,
'k wensche dat, herkleed en wel,
zoo men zegt, voorzien van 'gel'
gij dit jaar moogt blijven.

Wilt gij dat 't u zoo geschie,
maakt dat ik u dapper zie
meegaan in de vore,
die ik trekke, rechte voort,
wie dat 't stoort of niet en stoort,
in mijn' Gulden Spore.


Guido Gezelle (1830-1899)


Gezelle schreef dit gedicht voor de lezers van het tijdschrift
De gulden Spore; het werd gepubliceerd op 2 januari 1898






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster